Sesepuh kerawitan mau asmane Pak Bagyo. Ing sawijining wektu, Pak Bagyo mau lagi nggarap sawahe merga uripe pancen ya tetanen. Nalika dheweke macul, weruh watu gedhe njenggeleg neng tengah sawah mau njur mikir. Wusana Pak Bagyo njur maculi sakubenging watu kuwi supaya gampang didhongkel. Bareng wis rinasa gampang hanjur diogek-ogek dhewe. Ning gandheng saking gedhene watu, sidane ya ora bisa. Wusanane banjur njaluk tulung wong papat ndongkel watu kuwi, ning ya ora kuwat. Bengine Pak Bagyo ngimpi kaya ditemoni wong tuwa sing nyandhang menganggone cara kejawen jangkep. "Wah kowe kuwi ngganggu papan dolanane bocah-bocah, sing saiki njur dha rewel. Hara nek saiki njur dha nempuhke eyang ngene iki piye?" kandhane wong mau. Pak Bagyo takon, "Panjenengan punika sinten lan dalemipun pundi?"